مردم قصه شنیدن دوست دارند نه دیدن بازیگر معروف!
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۵۱۲۹۰
تهیه‌کننده سریال‌هایی چون «هفت سنگ»، «نابرده رنج»، «چرخ فلک»، «بانوی عمارت» در مورد دلایل دیده شدن برخی از سریال‌های تلویزیونی، تاثیر فضای مجازی در جذب مخاطب، اهمیت قصه و بازیگر معروف در مطرح شدن سریال، گفت‌وگو کرد که در ادامه می‌خوانید.
مجید مولایی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا با اشاره به دلیل اینکه برخی از سریال‌ها پر سر و صدا می‌شوند اما برخی نمی‌توانند دیده شوند، گفت: مهمترین موضوع در سریال سازی فیلمنامه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: بسیاری از همکارانی که در سینما کار می‌کنند می‌توانند قصه یک شبی بنویسند و مخاطب 70 تا 80 دقیقه در سینما آن را ببیند اما در نگارش سریال اکثرا نویسندگان نمی‌توانند قصه جذابی بنویسند که علاوه براینکه 40 دقیقه جذاب باشد مخاطب را ترغیب کند که فردا دوباره آن را دنبال کند. سریال‌سازی دقیقا مثل این است که 40 شب مردم را به سینما ببری. این یک فرایند کمی پیچیده است و تخصصی است که خیلی از نویسندگان با این ساز و کار آشنا نیستند.
تهیه‌کننده سریال «بانوی عمارت» با اشاره به اهمیت کارگردانی در سریال‌سازی بیان داشت: مرحله دوم موفقیت یک سریال انتخاب کارگردانی است که بتواند متن را تبدیل به یک سریال جذاب کند. تهیه‌کننده حرفهای باید تشخیص دهد چه کارگردانی برای چه سریالی مناسب است. گاهی اشتباه در انتخاب کارگردان باعث می‌شود متن و قصه‌ای هم که جذاب است خوب درنیاید، چون کارگردانی ضعیف متن را نابود می‌کند.
مجید مولایی انتخاب بازیگر را عامل دیگر موفقیت سریال دانست و افزود: اگر متن قوی وجود داشته باشد و کارگردان حرفه ای آن را هدایت کند، در مرحله بعد باید فرایندی طی شود که واژه و کلمات تبدیل به یک حسی شود که مخاطب از آن لذت ببرد و در ضمیر ناخودآگاه او تاثیر بگذارد. آشنایی با این فرایند باعث می‌شود بدانی چه نقشی برای چه بازیگری مناسب است.
او ادامه داد: پس از موارد فوق که از عوامل اصلی موفقیت یک سریال است، نوع فیلمبردای، رنگ، طراحی صحنه، طراحی لباس، انتخاب موسیقی و... هم از عوامل موثر دیگر هستند. اینکه بعضی از سریال‌ها به اصطلاح جواب نمی دهند دلیلش رعایت نکردن این فرمول ها و ساز و کارهاست.
تهیه‌کننده سریال «نابرده رنج» قصه را مهم‌تر از بازیگر دانست و گفت: مردم ما در درجه اول قصه گویی را دوست دارند. زمانی که قصه و داستان مخاطب را درگیر کند، برایش جذاب می‌شود که سریال را دنبال کند. بعد از اینکه مخاطب جذب شد به موارد دیگر از جمله بازیگر اهمیت می‌دهد. به طور کلی مردم در نهاد و درونشان قصه شنیدن و سرک کشیدن در زندگی خصوصی مردم را دوست دارند.
مولایی با اشاره به تاثیر فضای مجازی در دیده شدن سریال‌ها گفت: فضای مجازی چند سالی است که به صورت جدی در حال کار کردن است و به شدت روی مردم تاثیر دارد. یک زمانی تلویزیون در خانه‌ها روشن بود و مردم در کنار کارهای روزمره خود سریال هم می‌دیدند اما الان مردم آنقدر درگیری و مشغله دارند که از بیکاری تلویزیون نمی‌بینند بلکه به سمت سریالی می‌روند که آن را انتخاب کرده باشند. برخی از همکاران من از این فضا به خوبی استفاده می‌کنند و با ایجاد حس قلقلک در مردم آنها را برای دیدن سریال‌شان ترغیب می‌کنند اما برخی نیز با ایجاد حاشیه برای خود سعی می‌کنند مردم را کنجکاو کنند. استفاده از هر دو روش بستگی به سیاست‌های کارگردانان و تهیه‌کنندگان دارد.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: تلویزیون رسانه ملی سینما بازیگر تهیه کننده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۵۱۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۳ میلیون دلار برای القای تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه | جعل تاریخ در سریال حشاشین
به گزارش همشهری آنلاین، همان‌گونه که انتظار می‌رفت، سریال حشاشین، با حواشی متعددی که رقم زد، نتوانست به اثر درخور و ماندگاری در حافظه مردم کشورمان تبدیل شود. سریالی که در زمان تولید، با سروصداهای بسیاری همراه شد و عنوان یکی از پرهزینه‌ترین تولیدات جهان عرب را از آن خود کرد.
این سریال، ماه رمضان امسال، از یکی از شبکه‌های اصلی مصر به روی آنتن رفت و در آن کشور نیز واکنش‌های متفاوتی را به خود دید. سابقه تاریخی چنین کارهایی، این شائبه را تقویت می‌کرد که با توجه به فضاسازی فرقه‌ای داستان، باید در انتظار کژراهه‌های روایی بود علی‌الخصوص آن‌که ایران، ابژه این داستان بود و نمی‌توانستیم بپذیریم که کشوری مانند مصر، داستانی در مسیر روایت دقیق و متقن تاریخی از ما داشته باشد.
ساختار مشوش روایت و البته بزرگ‌نمایی‌های اغراق‌آمیزی که می‌خواست این باور را به مخاطب الصاق کند که ایرانی‌ها، پدر داعش هستند، به‌اندازه‌ای ناشی‌گرانه بود که با یک‌بار تماشای صرف چند قسمت از سریال، می‌شد به‌راحتی متوجه آن شد. حشاشین هرچقدر که در زمینه ساختار حرفهای سریال‌سازی، الکن است و بویی از استانداردهای سریال‌سازی جهانی نبرده اما در زیرلایه، به شکلی دقیق، فراتر از رویه ظاهری آن که ایران‌ستیزی است، نوعی شیعه‌ستیزی را در پیش گرفته است.
طبیعی است که در پرداخت داستان‌هایی با مضمون فرقه‌های سیاسی، یک تصویر ظاهری از المان‌های آن فرقه ساخته می‌شود و یک تصویر نیز در زیرلایه مورد نظر است تا توطئه‌ها و منویات حقیقی آن فرقه، به دور از تمایلات سورئالیستی، زمختی خود را نشان دهد. به همین دلیل، حشاشین در شکل ظاهری، به ایران‌ستیزی روی آورده و زیر پرچم حسن صباح، وجوه مدیریتی ایرانیان و تمایل به کشورگشایی‌هایی که دارد را مورد نقد قرار داده است بنابراین همین نقد خزنده نمی‌تواند مخاطب را مجاب کند که با یک روایت درست و تاریخی مواجه بوده است.
اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌هایی از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است
در پس‌زمینه اما هدف فیلم کلان‌تر است که خوراک مویرگی مکفی در جهت اقناع مخاطب را دارد و آن، گرفتن انگشت اتهام جنایت‌های تاریخی به سمت شیعه بوده است. از جریان داشتن عباراتی چون سر مار را باید زد که به تائید سریال، از آن زمان در مورد حاکمان ایران عنوان شده و امروز نیز شنیده می‌شود تا بهره‌مندی از پرچم سیاه برای فرقه که تداعی‌کننده پرچم داعش است و البته آکسان‌های متعدد بر روی این گزاره که باید با رهبرانمان مشورت کنیم، به‌خوبی موید این مورد است. اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌های دیگری از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است.
فارغ از این محتوای عجیب و آشکار، سریال، متناسب با هزینه‌کرد و پروژه تبلیغاتی بزرگی که داشته، دستاورد فنی نداشته است. حشاشین را نمی‌توان یک سریال مبتنی بر استاندارد روز این حوزه دانست. کارگردانی به‌واسطه تشتت‌های میزانسن، چندان قابل‌قبول نیست و بازی بازیگران، بیرون‌زدگی‌های فراوان دارد که مخاطب را می‌آزارد.
مجموعه تمام این عوامل سبب شده تا حشاشین، با ساختار جعل تاریخ، موجودیت داشته باشد و این مهم، نه مبتنی بر سندیت واقعی است و نه می‌تواند برداشتی آزاد از یک برهه تاریخی قلمداد گردد. افراط‌گری در جعل تاریخی حوادث به اندازه‌ای زیاد است که مخاطب عام نیز متوجه این میزان عداوت شده و به همین دلیل ارتباط چندانی با آن نمی‌گیرد.
این سریال، نمونه بارز آثاری است که علیرغم تزریق حدود ۱۳ میلیون دلار، نتوانسته آن اثرگذاری اعتقادی و سیاسی را بر روی مخاطب خود داشته باشد. در دنیای امروز، بیشترین میزان تاثیرگذری‌های این‌چنینی، از مجرای مواجهه نرم و زیرپوستی صورت می‌گیرد حال آن‌که حشاشین به‌واسطه عدم‌برخورداری از استانداردهای لازم محتوایی و بصری، نتوانسته مخاطب خود را تحت‌تاثیر قرار بدهد و به همین دلیل، با استقبال قابل‌توجهی از سوی مردم خاورمیانه مواجه نشد.
در ایران نیز این سریال از سوی یک سکوی مطرح و دو سکوی کمتر شناخته شده شبکه نمایش خانگی ارائه شد که با توجه به نظارت پسینی در مورد تولیدات خارجی، خیلی زود بساط این سریال از تمامی پلتفرم ها حذف شد. سریالی که در ایران نیز همپای منطقه، دیده نشد و نتوانست تاثیرگذرای ولو حداقلی هم داشته باشد.
کد خبر 848782 منبع: ایرنا برچسب‌ها خبر مهم فیلم و سریال خارجی
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند